asagidaki tas, aachen'da drehturm'daydi. gecen haftasonundan kalma. bunu gorunce aklima gaudi geldi ister istemez. bir tane de sagrada familia'nin kulesinden inerken. bu da gecen seneden kalma.

Bu sekilde bir sey var, illa dokunmam gerekiyor. Ortaokul yazlarinda deniz kabugu bulmak icin daldigim zamanlari hatirlatiyor. Bu sabah ruyamda ucuyordum. Ucgen kanatti sanirim. Ama yerden havalanip dogrudan ucmaya basliyordum. Insan ruyasinda boyle bir sey gorunce uyaninca da ucmak istiyor, gun icinde unutuyor, gece olunca yine. Artik ruyayi unutana kadar. Heyecanli bir seyler yapmayali uzun zaman oldu. Eskiden motorum vardi, altimdan kayip gidecekmis gibi hizlanirdi. Haci, bi ucsak bu aralar fena olmaz ya!

bruksel caz maratonu

 bu haftasonu bruksel'de caz maratonu vardi. cumartesi gecesi acikhavada bir grubu dinlemeye gidebildim. besiktas macini kebapcida izleyip sonra 34 numarali bir arabaya atlayip turk mahallesinde zafer turu attiktan sonra. avrupa kupasi sirasindaki kutlamalara gore bayagi sonuktu. anlasilan Schaarbeek Carsi yeterince guclu degil. Futbol-kebabci-korna turu uclemesine biraz kultur katalim deyip verdik elimizi gittik St. Catherine'e.
 Oncesinde arabayi park ettigimiz katli otoparkin cati katindan bruksel'in manzarasina bir goz atmak artik sart oldu. buraya ne zaman parketsem yere serilmis muhabbet eden gruplar goruyorum. eksik olan tek sey plaj atesi ve gitar.
 Caz maratonu demisken biraz Bruksel'e deginmeden olmaz. Yeni yeni keyfine varmaya basliyoruz bu sehrin. Iskaladigimiz cok tarafi var, anadilini konusmadigimiz bir cok sehirde olacagi gibi ve de is hayatinin herseye boyun egdiren saatleriyle. Ama su Mayis-Haziran aylarinda, havalar limonata gibiyken ve de gece ancak saat 10'dan sonra basliyorken bu sehir gercekten cok keyifli.
 Bir de butun gun beni evde bekleyen birisi var. Ev ahalisinin nufusu 3'ten bir eksilince kaldik bir basimiza. Gece gec saatte gelince onunla oynamayi ihmal edersem miyavlaya miyavla aglayip duruyor. Bu aralar o kadar oyun meraklisi ki, basetmek mumkun degil. Kapinin onundeki aglamalarina dayanamayip dun tasmasini takip yine parka cikardim. Kendini kopek saniyor artik bu. Parkta zor zaptettigim icin bir sure sonra yine kucagima alip sus kopegi muamelesiyle biraz da kucakta gezdirdim. Eve geldigimizde rahatlamis, misil misil uyumaya hazirdi. ! Ama sabah olunca basladi miyavlamalar yine. Kardesim isim gucum var benim, 5 dakkada bir bilgisayarin basindan kalkip ipin ucuna baglanmis farenle seni kosturmak zorunda miyim ben? Evi terkedip mezun olmaya gidenlere buradan acil olarak sesleniyorum. Bir an once gelip sununla ilgilenin lutfen, bu ilgi manyagi bir sey oldu