nargile
Oradan oraya seyahat etmenin durup dusunmeye engel olan bir yani var. Eskinden zaman elimin altindan kacip giderdi, simdi yanina mekani da aldi. Nedense hep ayni sarki caliyor bu aralar buralarda, ben neredeysem oralarda:
yar senin kalbin kirilmis
sozler sana dokunur
Arada mesafeler var, sarkinin devamini soylemeye engel:
ama bak ask sende de var
gozlerinden okunur
Gozler nerede, gozler yok...
Bruksel'e yalnizca bir gunlugune gittim bu haftasonu. Evin icinde ayni sarki bozuk plak gibi calip duruyordu. Disarida sokak lambalarina cicekler asmislardi. Dizlerini kendine cekip oturan kiz heykelinin uzerine kuslar pislemisti. Hareket etmeyen hersey kus pisliginden nasibini aliyordu, en azindan bu acidan sansliyim. En son ne zaman nargile icmeyi bu kadar istemistim?
Istanbul ne guzeldir simdi! Karakoy'den Kadikoy'e gecen vapurun kic tarafinda dusunceli bir adam sehrin en guzel ve en kesmekes manzarasina dalip gitmistir. Sultanahmet'te arkadaslarla Turk kahvesi icmek vardir simdi.
sigaramin dumanina sarsam
saklasam seni
gitme gitme
gittigin yollardan donulmez geri
gitme gitme
el olursun sevdigim
incitir beni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder